Wie door de vochtige heuvels van het noorden van Portugal reist, bevindt zich in Minho. Een regio waar wijn al eeuwen hand in hand gaat met weelderige natuur. Hier vind je frisgroene valleien, druivenranken in de ochtendmist en een wijncultuur die zowel oud als vernieuwend aanvoelt. Minho is de voedingsbodem van Vinho Verde, maar biedt ook ruimte aan wijnen die buiten de bekende paden treden. Dit is het Portugese noorden in zijn puurste vorm – energiek, expressief en altijd in beweging.

Waar ligt Minho?

Minho ligt in het uiterste noordwesten van Portugal, grenzend aan Galicië in Spanje en de Atlantische Oceaan. Het is een regio van meren, mist, rivierbeddingen en zachte heuvels – weelderig groen van voorjaar tot herfst. En dat is geen toeval. Het vochtige, milde klimaat zorgt voor uitbundige vegetatie én voor wijnen met een uitgesproken fris karakter.

Minho overlapt geografisch vrijwel volledig met de bekende DOC Vinho Verde, maar is als Indicação Geográfica Protegida (IGP) breder van opzet. Alle wijnen uit de DOC Vinho Verde komen uit Minho, maar in Minho worden ook wijnen gemaakt die bewust buiten de DOC-voorschriften vallen – vaak onder het etiket Vinho Regional Minho. Denk aan monocépages van Alvarinho, blends met internationale druiven, of wijnen die net iets later geoogst zijn voor meer rijpheid.

Een Atlantisch klimaat met karakter

Minho is nat – zonder daar bescheiden over te doen. Neerslag is hier een constante factor, en dat betekent dat druiven langzaam rijpen. Daardoor blijven zuren fris, aroma’s subtiel, en ontstaat een soort natuurlijke spanning in de wijn die je zelden elders proeft.

De nabijheid van de oceaan, de hoogteverschillen en de uiteenlopende bodems (graniet, leisteen, alluviaal) maken dat het gebied geschikt is voor heel verschillende stijlen. Aan de kust zijn de wijnen lichter en ziltiger, verder landinwaarts voller en fruitiger.

Voor wijnmakers die verder willen denken dan de Vinho Verde-voorschriften, biedt de IGP Minho dus speelruimte – zonder de frisheid te verliezen waar de regio zo om bekendstaat.

Welke druiven groeien er in Minho?

Minho is een walhalla voor inheemse druivenrassen – en gelukkig wordt dat erfgoed steeds bewuster gekoesterd. In de vochtige valleien en op de granieten bodems van deze regio doen vooral witte druiven het uitstekend.

Voor witte wijn zie je vooral:

• Alvarinho: aromatisch, met rijp geel fruit, frisse zuren en serieuze structuur – vooral sterk in het noorden, tegen de Spaanse grens.
• Loureiro: bloemig, lichtvoetig en citrusachtig, met een uitgesproken fris karakter – vaak gebruikt in blends maar ook solo steeds populairder.
• Trajadura: rijper en zachter van profiel, met aroma’s van perzik en abrikoos – vaak ingezet om Loureiro of Arinto iets ronder te maken.
• Avesso: een wat stevigere druif, vooral bekend uit Baião, met goede zuren én volume – geliefd bij wijnmakers die wat meer diepte zoeken.
• Arinto: strak, citrusachtig en levendig – perfect voor zuren en frisheid, vaak als ruggengraat in blends.

Voor rode wijn (die zeldzamer is, maar zeker het proberen waard):

• Vinhão: diep gekleurd, stevig in tannine, met een rustieke beet – vaak licht gekoeld gedronken.
• Borraçal en Amaral: druiven die sappigheid en zuren brengen, ideaal voor lichtere rode stijlen of levendige blends.
• Espadeiro: zacht rood fruit, mild van karakter – soms ook gebruikt voor frisse rosés.

Binnen de IGP Minho worden daarnaast soms ook niet-inheemse druivenrassen gebruikt, zoals Sauvignon Blanc of Chardonnay – vooral door wijnmakers die net buiten het DOC Vinho Verde-kader willen werken. Ook zie je vaker monocépages opduiken: een wijn van 100% Loureiro, een op hout gerijpte Avesso of zelfs een pure Vinhão. Stijlen die onder het DOC-regime minder ruimte krijgen, maar onder de IGP-vlag tot bloei komen.

Minho vandaag

In Minho is de wijnwereld volop in beweging. Naast de klassieke Vinho Verde-producenten verschijnen er steeds meer kleinere wijnmakers die bewust kiezen voor de IGP-route. Waarom? Omdat het hen vrijheid biedt: om te experimenteren met vinificatie, om internationale druiven te mengen met lokale varianten, om te werken met rijping, hout en andere technieken die binnen het DOC-regime niet altijd zijn toegestaan.

Minho is een regio die de regels kent, maar ook weet wanneer je ze los moet laten. En juist dat maakt haar zo interessant voor wie verder kijkt dan het etiket.